Film “Crvena violina” (1998.) koji je režirao Franqois Girard, priča priču o prelepoj, misterioznoj violini i njenom putovanju kroz vekove.

Priča počinje u 17. veku u Kremoni gde poznati majstor violina pravi svoj najlepši i poslednji instrument- violinu koju je je lakirao pomešavši lak i krv svoje žene koja je umrla na rodjenju njihovog prvog deteta. Od tog trenutka njena duša prati sudbinu violine i njeno putovanje kroz vekove.

Violina putuje kroz Beč, Oksford, Šangaj, inspirišući strast I specijalne emocije u svakom onom koji svira na njoj.
Priča se završava u sadašnjem vremenu, u Montrealu, na jednoj aukciji, gde poznati kolekcionar sumnja da je to Buzotijeva violina i otkriva njenu misteriju.

Filmska priča inspirisana je violinom Antonija Stradivarija iz 1721. koja se zove Crveni Mendelson. Ona je trenutno u posedu violinistkinje Elizabet Pitcairn koju je dobila od svog dede za 16 .-ti rodjendan, a kupljena je za 1.7 miliona dolara na aukciji u Kristiju, u Londonu. Naravno, mešanje krvi i laka u filmu je čista imaginacija. Crveno u nazivu je dobila po karakterističnoj crvenoj strafti na vrhu desne strane, za koju se ne zna se kako je nastala.

Originalnu muziku za film napisao je John Corigliano. Album sa muzikom iz filma izdao je Sony Classical 1999. Muziku izvodi Philharmonia Orchestra a diriguje Esa- Pekka Salonen. Violinske deonice svira poznati violinista Džošua Bel.

Album je dobio Oskara za najbolju originalnu muziku za film.